De zwaangans, ook wel Chinese gans genoemd, is een grote watervogelsoort die vooral in Oost-Azië voorkomt. Hij behoort tot de Anatidae familie en is nauw verwant aan de tamme gans.
Zwanenganzen zien er opvallend uit met hun witte verenkleed en zwarte vleugelpunten. Ze hebben een verlengde nek en snavel, waarmee ze in ondiep water naar voedsel zoeken. Hoewel ze voornamelijk planten eten, kunnen ze ook kleine ongewervelde dieren en vis eten.
Ze broeden in het noorden van China en Mongolië en trekken in de winter naar het zuiden, naar warmere streken in Japan, Korea en delen van Zuidoost-Azië. Ze reizen in zwermen en vormen vaak partnerschappen voor het leven.
De laatste jaren wordt de populatie van de zwaangans bedreigd door habitatverlies en de jacht. Er worden inspanningen gedaan om hun habitat in stand te houden en ze te beschermen tegen de jacht, wat heeft geholpen om hun populatie te stabiliseren.
De zwaangans is ook kunstmatig geïntroduceerd in gebieden buiten zijn natuurlijke verspreidingsgebied, zoals Europa en Noord-Amerika, waar hij wilde populaties heeft gecreëerd.
In de traditionele Chinese cultuur heeft de zwanengans een belangrijke spirituele en culturele betekenis. De gans wordt vaak afgebeeld op Chinese schilderijen en in folklore, en het beeld wordt vaak gebruikt in Chinese literatuur, muziek en kunst.
Over het algemeen is de zwanengans een elegante en majestueuze vogel met een cruciale rol in het ecosysteem. Met de voortdurende inspanningen voor het behoud van de zwaangans, is het te hopen dat hun populaties zullen blijven gedijen in de gebieden waar ze voorkomen.