De Ringhals Eend is een kleine, duikende eend die in heel Noord-Amerika voorkomt. Ze broeden in de noordelijke delen van het continent, maar migreren tijdens de wintermaanden naar de zuidelijke Verenigde Staten en Mexico.
Het meest opvallende kenmerk van de Ringhals Eend is zijn opvallende witte ring rond zijn snavel. Het mannetje heeft een glanzend zwarte kop, borst en rug, met een donkergrijs lichaam en witte onderstaartdekveren. Het vrouwtje daarentegen heeft een bruine kop, een lichtbruin gezicht en een lichter gekleurd lichaam. Beide geslachten hebben een puntige staart en een blauwgrijze snavel.
Ringhalseenden hebben een voorkeur voor zoetwaterhabitats met dichte vegetatie, ondiep water en veel ongewervelde waterdieren en vegetatie als voedsel. Ze zijn vaak te vinden in moerassen, vijvers en meren. Tijdens het broedseizoen maken de mannetjes de vrouwtjes het hof door met hun kop te schudden en te fluiten. Het vrouwtje kiest dan een mannetje om mee te paren en bouwt haar nest in dichte begroeiing dicht bij het water. Het nest is meestal gemaakt van twijgen en gevoerd met donsveren.
Ringhalseenden zijn omnivoren en voeden zich vooral met waterplanten, zaden en ongewervelde dieren zoals slakken, insecten en schaaldieren. Ze duiken tot 30 seconden onder water om hun prooi te vangen en kunnen zelfs ondersteboven zwemmen of met hun vleugels klapperen om sediment op te woelen om verborgen voedsel te vinden.
Er wordt hard gewerkt aan de bescherming van de Ringhalseenden, omdat ze te maken hebben met verlies van habitat, jacht en vervuiling. De populatie wordt echter nog steeds als stabiel beschouwd en ze worden in veel delen van hun verspreidingsgebied gezien.
Over het geheel genomen is de Badeend een fascinerende vogel die een essentieel onderdeel vormt van de diverse vogelsoorten in Noord-Amerika. Zijn unieke kenmerken, habitat en gedrag maken hem tot een favoriet onder vogelliefhebbers en natuurbeschermers.