De brandgans is een trekvogelsoort die voorkomt in de Arctische gebieden van Europa en Noord-Amerika. Deze vogel is middelgroot en heeft een opvallend zwart-wit verenkleed waardoor hij gemakkelijk te herkennen is. Ze hebben een korte, zwarte snavel en hun poten zijn ook zwart, waardoor ze er heel elegant uitzien als ze op de grond staan.
Deze vogels staan bekend om hun verbazingwekkende migratiepatronen en ze zijn in staat om elk jaar duizenden kilometers af te leggen om hun broedgebieden te bereiken. Ze migreren van hun winterverblijf in West-Europa naar hun broedgebieden in de Arctische toendra van Oost-Groenland en Baffin Island.
Tijdens de paartijd is de brandgans erg beschermend tegenover zijn partner en territoriaal tegenover andere ganzen. Het ganzenvrouwtje legt tijdens het broedseizoen 3-5 eieren en beide ouders zorgen voor de eieren tijdens de incubatieperiode van ongeveer 29-30 dagen voordat de kuikens uitkomen.
Een van de meest kenmerkende aspecten van de brandgans is zijn dieet. Deze vogels voeden zich met verschillende planten, algen en insecten die te vinden zijn in de kustgebieden waar ze leven. Ze hebben zelfs een bijzondere manier bedacht om zichzelf te voeden tijdens hun lange trektochten. Ze voeden zich door bepaalde algen uit te kiezen die op rotsen aan de kust groeien terwijl ze op één poot staan en hun andere voet gebruiken om die er met hun snavel af te trekken!
Helaas is hun aantal op sommige plaatsen wereldwijd negatief beïnvloed door de jacht. Maar dankzij beschermende maatregelen zoals het behoud van habitats en jachtbeperkingen hebben de populaties van de brandgans zich in sommige regio's hersteld. Als gevolg daarvan is de brandgans een geliefde vogel geworden voor vogelaars en liefhebbers van wilde dieren. Zijn schoonheid en unieke gedrag maken het een fascinerende vogel om te observeren.