De roodborstgans is een kleine, felgekleurde wilde ganzensoort die in Arctische toendra's broedt. Hij staat ook bekend als de 'Ruddy-headed Goose' vanwege zijn karakteristieke heldere, roodbruine verenkleed op de kop en nek, dat contrasteert met zijn witte onderbuik. De rest van zijn lichaam is overwegend donkergrijs en hij heeft een zwarte snavel en poten.
De roodhalsgans is ongeveer 53-56 cm lang en weegt ongeveer 800-1100 gram. Het is een van de kleinste ganzensoorten en door zijn grootte valt hij op tussen de andere ganzen. De vogel eet voornamelijk grassen, kruiden en andere vegetatie, maar hij eet ook waterplanten, ongewervelde dieren en af en toe kleine gewervelde dieren.
Tijdens het broedseizoen, dat plaatsvindt tussen mei en juli, trekt de roodhalsgans naar de Arctische toendra, waar hij nestelt in kleine kolonies. Het mannetje voert een paringsdans uit om het vrouwtje aan te trekken en zal zijn partner en hun territorium agressief verdedigen tegen rivaliserende mannetjes. Het vrouwtje legt een legsel van vier tot zes eieren, die na ongeveer 25 tot 27 dagen uitkomen. De jongen, kuikens genoemd, vliegen uit of leren vliegen na ongeveer 45 dagen.
De populatie van de roodborstgans is klein en wordt geschat op ongeveer 50.000 tot 70.000 exemplaren. De vogel staat op de lijst van kwetsbare vogels vanwege de vernietiging van habitats en illegale jacht, waardoor zijn aantal aanzienlijk is afgenomen. Er zijn inspanningen geleverd om de roodhalsgans te beschermen, waaronder een jachtverbod, de instelling van beschermde gebieden en campagnes om mensen bewust te maken van de status van de vogel.
Concluderend kan gesteld worden dat de Roodhalsgans een unieke en prachtige vogelsoort is die voorkomt in de Arctische toendra's. De soort heeft te maken met talloze bedreigingen. De soort wordt met veel bedreigingen geconfronteerd en inspanningen voor het behoud zijn noodzakelijk om de soort voor uitsterven te behoeden.