De rietgans (Chloephaga rubidiceps) is een watervogelsoort die voorkomt in het Andesgebergte en Patagonië in Zuid-Amerika. Het is een trekvogel en de populatie wordt geschat op ongeveer 40.000 exemplaren.
De rietgans is een middelgrote vogel met een lengte tussen 55 en 70 centimeter en een gewicht tussen 1,2 en 2,2 kilogram. Het mannetje en vrouwtje van de soort lijken erg op elkaar, hoewel het mannetje iets groter is. Beide geslachten hebben een rossige rode kop en nek, donkerbruine ogen en een witte kraag om de nek.
Deze soort leeft het liefst in open gebieden bij rivieren, meren, moerassen en veengebieden. Ze voeden zich voornamelijk met gras, zaden, stengels en bladeren van waterplanten. Tijdens het broedseizoen legt het vrouwtje van de rietgans 3 tot 7 eieren, die ongeveer 28 dagen worden bebroed. De kuikens komen uit met een geel dons en zijn na ongeveer 60 dagen uitgevlogen.
Ondanks zijn gezonde populatie is de rietgans door de International Union for Conservation of Nature (IUCN) geclassificeerd als "bijna bedreigd". De belangrijkste bedreigingen voor zijn voortbestaan zijn het verlies van habitats door de uitbreiding van landbouwactiviteiten en de jacht.
Er worden verschillende beschermingsmaatregelen genomen om de rietgans te beschermen, waaronder het aanwijzen van beschermde gebieden en het invoeren van strenge jachtregels. Het publiek bewust maken van het belang van het behoud van deze soort is ook cruciaal voor het voortbestaan ervan.
Samengevat is de rietgans een prachtige en fascinerende vogel die een belangrijke rol speelt in het ecosysteem van de Andes en Patagonië. Hoewel de populatie momenteel stabiel is, moeten er inspanningen worden gedaan om deze soort te beschermen tegen de bedreigingen waarmee ze wordt geconfronteerd, zodat ook toekomstige generaties van de schoonheid van deze vogel kunnen genieten.