De zwartbuikfluitende eend (Dendrocygna autumnalis) is een middelgrote eendensoort die inheems is in de tropische gebieden van Amerika. Deze vogel staat bekend om zijn aparte fluitende roep, waaraan hij zijn naam te danken heeft.
De zwartbuikfluitereend is een uniek uitziende soort. Hij heeft een lange nek en poten, waardoor hij opvalt tussen andere eendensoorten. Hij heeft bruinzwarte veren op zijn rug, vleugels en kop, met een witte vlek rond zijn ogen en op zijn borst. Zijn buik is kaneelkleurig en zijn snavel en poten zijn roze.
Zwartbuikfluiteenden zijn sociale vogels die in grote groepen te vinden zijn bij waterpartijen zoals meren, vijvers en wetlands. Het zijn vooral herbivoren die zich voeden met zaden, vruchten en bladeren, maar ze kunnen ook insecten en andere kleine dieren eten. Ze staan erom bekend dat ze op het land foerageren, waarbij ze hun lange poten gebruiken om over de grond te lopen.
Tijdens het broedseizoen, dat meestal plaatsvindt tussen april en juli, vormen deze eenden monogame paren. Ze bouwen nesten in bomen met materialen zoals stokken en gras. Het vrouwtje legt ongeveer 10 eieren, die ongeveer 29 dagen worden bebroed. Zoals de meeste eenden zijn zwartbuikfluiteenden precociaal, wat betekent dat de eendjes geboren worden met donsveren en kort na het uitkomen kunnen lopen en zwemmen.
De zwartbuikfluiteenden worden door de International Union for Conservation of Nature beschouwd als een minst zorgwekkende soort. Ze worden echter bedreigd door verlies van habitat, jacht en vangst voor de huisdierenhandel. Er zijn inspanningen gedaan om hun habitat te beschermen, de jacht te verminderen en het belang van het behoud van deze unieke soort te promoten.
Concluderend kan gezegd worden dat de zwartbuikfluitereend een intrigerende, sociale soort is die gevonden kan worden in de buurt van waterlichamen in tropische gebieden van Amerika. Hun kenmerkende roep, aparte uiterlijk en interessante gedrag maken ze tot een fascinerende soort voor vogelliefhebbers om te observeren.