De Chiloe smient, wetenschappelijk bekend als Anas sibilatrix, is een soort smient die voorkomt in Zuid-Amerika. Hij wordt ook wel de Zuidelijke smient genoemd en komt oorspronkelijk uit Chili, Argentinië en de Falklandeilanden. Deze eenden zijn relatief klein, ze bereiken een lengte van ongeveer 53 cm en een gewicht van 700 gram bij de mannetjes. De vrouwtjes zijn iets kleiner en hebben een meer ingetogen verenkleed.
De Chiloe smient dankt zijn naam aan het Chiloe eiland in de Chileense archipel waar hij ontdekt werd. Hij komt vooral voor in kustgebieden, zoetwatermeren, lagunes en riviermondingen. Deze vogels zijn sociale dieren en vormen vaak groepen tijdens de periode dat ze niet broeden. Het zijn energieke zwemmers en ze brengen het grootste deel van hun tijd door met het zoeken naar voedsel in het water. Hun dieet bestaat meestal uit ongewervelde waterdieren, grassen en zaden.
De mannetjes hebben een uniek uiterlijk, waardoor ze gemakkelijk te herkennen zijn. Ze hebben een heldere kastanjekleurige kop, een witte vlek op hun kruin en een groenzwarte nek die opgaat in hun grijze verenkleed. Ze hebben een opvallende zwarte snavel en hun vleugels hebben iriserende groene vlekken, waardoor ze nog aantrekkelijker zijn. De vrouwtjes daarentegen zijn minder opvallend; ze hebben een grijsbruine kop, een gevlekt bruin verenkleed en een blauwgrijze snavel. Beide geslachten hebben een karakteristieke fluittoon, die verschilt van die van andere eendensoorten.
De Chiloe smient is monogaam en vormt broedparen tijdens het paarseizoen. Het broedseizoen vindt plaats in de australe lente en zomer. De vrouwtjes leggen tussen de zes en negen eieren, drie tot vijf keer per jaar. Het nest is vaak verborgen in dichte vegetatie in de buurt van waterpartijen. De eieren komen na een broedtijd van ongeveer vier weken uit en de jongen worden door beide ouders verzorgd. De jonge vogels vliegen uit binnen 55 tot 60 dagen na het uitkomen.
De Chiloe smient is niet bedreigd. Ze zijn wijd verspreid en overvloedig in hun verspreidingsgebied, en ze hebben zich aangepast aan het leven in door mensen veranderde habitats. Mensen jagen op deze eenden voor sport en voedsel, maar hun populaties blijven stabiel. De beschermingsinspanningen moeten worden voortgezet om hun leefgebieden in stand te houden en te bewaken om overexploitatie en de verspreiding van ziekten die hun populaties kunnen aantasten, te voorkomen. De Chiloe smient is een fascinerende vogelsoort die zowel voor vogelaars als natuurliefhebbers een genot is om te observeren.