De zwarte zee-eend, ook wel bekend als de zwarte zee-eend, is een zee-eend die behoort tot de Anatidae familie. Deze vogelsoort is endemisch op het noordelijk halfrond en komt op veel plaatsen voor, zoals Noord-Amerika, Europa en Azië.
Zwarte zee-eenden zijn grote eenden met een spanwijdte tot 95 cm. Vrouwtjes hebben een donkerbruine kleur, terwijl mannetjes zwart zijn met een kenmerkende bolvormige gele knop aan de basis van hun snavel. Deze knop wordt gebruikt om vrouwtjes aan te trekken tijdens het paarseizoen en is alleen aanwezig bij mannetjes tijdens het broedseizoen.
Zwarte zee-eenden verblijven meestal in kustgebieden langs rotsachtige kusten, riviermondingen en baaien. Ze voeden zich met verschillende zeeorganismen zoals mosselen, weekdieren en schaaldieren. De vogel kan tot 20 meter diep duiken om voedsel te zoeken en kan tot een minuut onder water blijven.
Tijdens het broedseizoen trekken zwarte zee-eenden naar zoetwatermeren en rivieren in de buurt van bossen. Ze bouwen nesten van twijgen, grassen en bladeren tussen de dichte vegetatie aan de waterkant. Het vrouwtje legt meestal 4-9 eieren die na 27-30 dagen uitkomen.
De populatie van zwarte zee-eenden neemt af omdat hun habitat wordt vernietigd en hun voedselbronnen uitgeput raken door kustontwikkeling, olielekkages en vervuiling. Als gevolg hiervan heeft de International Union for Conservation of Nature de zwarte zee-eend gecategoriseerd als een soort die het minst zorgen baart.
Ondanks hun afnemende populatie blijven zwarte zee-eenden een populaire soort onder vogelaars, die ze vaak observeren tijdens hun jaarlijkse trektochten. Hoewel hun aantallen afnemen, blijven deze opvallende zee-eenden een belangrijk onderdeel van onze natuurlijke wereld en blijven ze fascineren en boeien voor degenen die ze tegenkomen.