De zwarte zee-eend, ook wel de zwarte zee-eend genoemd, is een zee-eendensoort die veel voorkomt in de kustgebieden van Europa en Azië. Deze prachtige vogels staan bekend om hun zwarte verenkleed en wit rond de ogen, waardoor ze opvallen tussen andere zee-eenden.
Het mannetje is meestal iets groter dan het vrouwtje en heeft een meer uitgesproken witte vlek rond zijn oog. Ze hebben ook een opvallende bolle snavel die zwart van kleur is. Het vrouwtje heeft een bruiner verenkleed en een kleinere witte vlek rond haar oog. Beide geslachten hebben zwemvliezen waarmee ze efficiënt kunnen zwemmen en duiken.
Zwarte zee-eenden zijn trekvogels, waarvan er veel broeden in de noordelijke gebieden van Europa en Azië, waaronder Rusland en Scandinavië. In de winter trekken ze naar het zuiden, waarbij sommigen zich tot aan de Middellandse Zee en de Zwarte Zee wagen.
Deze vogels komen voornamelijk voor in mariene habitats zoals kustgebieden, riviermondingen en eilanden voor de kust. Ze voeden zich met een verscheidenheid aan prooien, waaronder schelpdieren, krabben, kleine vissen en aquatische insecten. Ze staan er ook om bekend dat ze tot 20 meter diep duiken om hun prooi te vangen.
Hoewel de zwarte zee-eend momenteel niet geclassificeerd is als een bedreigde diersoort, is hun populatie in bepaalde gebieden afgenomen door habitatverlies en de jacht. Er worden inspanningen gedaan om hun habitat te beschermen en overbejaging te voorkomen, zodat hun populatie in de toekomst stabiel blijft.
Samenvattend is de zwarte zee-eend een prachtige zee-eend die veel voorkomt langs de kusten van Europa en Azië. Met hun opvallende zwart-witte verenkleed, zwemvliezen en het vermogen om diep te duiken om hun prooi te vangen, zijn ze een lust voor het oog. Hoewel ze momenteel niet bedreigd zijn, moeten er inspanningen worden geleverd om hun habitat te beschermen en overbejaging te voorkomen om ervoor te zorgen dat hun populaties gezond en stabiel blijven.