De roodborsttapuit is een zee-eend die algemeen voorkomt in noordelijke gebieden van Noord-Amerika en Eurazië. De mannetjes van deze soort, die bekend staan om hun opvallende uiterlijk, vertonen opvallende contrasten van zwarte en witte veren met een kenmerkende roestrode vlek op hun borst. De vrouwtjes hebben een meer ingetogen bruine kleur, geaccentueerd door een gelijk gekleurde kop en witte keel. Hun dunne snavels, gekarteld aan de randen, zijn perfect ontworpen voor het vangen van vis, hun belangrijkste voedselbron.
Deze eenden zijn gebouwd voor het leven op het water. Ze hebben poten met zwemvliezen, wat handig is om onder water te zwemmen en te duiken op zoek naar prooi. De roodborsttapuit staat bekend als een volleerde zwemmer, die tot 30 meter ver kan duiken op zoek naar prooi. Als hij zwemt, ligt zijn lichaam vrij laag in het water door de stand van zijn poten.
De broedgebieden van de roodborsttapuit liggen verspreid over de noordelijke regio's, voornamelijk in de buurt van zoetwater- of kustmondingen. Ze zijn monogaam tijdens het broedseizoen, waarbij de mannetjes een uitgebreide baltsdans uitvoeren voor de vrouwtjes. Zodra ze hem accepteert, zal het mannetje het territorium van het paar agressief beschermen. Een vrouwtje legt gemiddeld negen eieren en het broeden duurt ongeveer een maand.
De roodborsttapuit is door de International Union for the Conservation of Nature (IUCN) geclassificeerd als een soort met "minste zorg". Hun populatie is echter aanzienlijk afgenomen in delen van hun verspreidingsgebied, vooral in Europa. Habitatvernietiging, vervuiling en overbevissing zijn de belangrijkste zorgen voor hun behoud.
Over het algemeen is de roodborsttapuit een fascinerende soort met opmerkelijke aanpassingen aan het leven op het water, waardoor het een geliefd onderwerp is voor vogelaars en natuurliefhebbers.