De Orinoco gans is een watervogelsoort die voorkomt in de wetlands en moerassen van Zuid-Amerika. Hij behoort tot de familie van eenden, ganzen en zwanen en staat bekend om zijn aparte uiterlijk en gedrag.
De Orinoco gans is een middelgrote vogel die ongeveer 60-70 cm lang is en 1-1,5 kg weegt. Hij heeft een witte kop, nek en borst, met een donkerbruin of zwart lichaam en vleugels. Het mannetje en vrouwtje lijken op elkaar, maar het mannetje heeft een iets grotere snavel en kop. De Orinoco gans heeft een korte en dikke nek, een stevige snavel en korte poten met zwemvliezen waarmee hij efficiënt kan zwemmen.
De Orinoco gans eet voornamelijk waterplanten, grassen en zaden. Hij eet ook insecten, kleine vissen en schaaldieren. Hij foerageert in ondiep water of graast op het land.
De Orinoco gans is een sociale vogel die in groepen leeft, variërend van enkele individuen tot enkele honderden. Tijdens het broedseizoen vormen zich paren en voeren de mannetjes uitgebreide baltsgedrag uit om vrouwtjes aan te trekken. Het vrouwtje legt een legsel van 6-12 eieren in een nest op het land, meestal verborgen door vegetatie of in een hol.
De Orinoco gans is goed aangepast aan zijn vochtige habitat, waar hij bescherming vindt tegen roofdieren en voldoende voedselbronnen. Hij wordt echter bedreigd door habitatverlies als gevolg van landbouw, de jacht op vlees en verstoring door menselijke activiteiten.
Samenvattend is de Orinoco gans een fascinerende watervogelsoort die voorkomt in de wetlands van Zuid-Amerika. Zijn unieke uiterlijk, gedrag en ecologie maken hem tot een interessant onderwerp voor ecologische studie en natuurbehoud.