De blauwsnaveleend, ook wel Oxyura australis genoemd, is een eendensoort die alleen in Australië voorkomt. Het is een kleine tot middelgrote vogel van ongeveer 42 cm lang, met een opvallende felblauwe snavel die uniek is voor deze soort. Het vrouwtje is iets kleiner dan het mannetje, maar beide hebben een opvallend verenkleed en een opvallende kuif op de kop. De mannetjes hebben een zwarte kop en nek, en de vrouwtjes hebben een bruingrijze kleur met witte veren rond de ogen en wangen.
Blauwbek-eenden komen meestal voor in zoetwaterhabitats, zoals ondiepe meren, lagunes en zoetwaterwetlands. Het zijn over het algemeen solitaire vogels, die liever zelfstandig of in kleine groepjes leven dan in grote zwermen. Hoewel ze niet migreren, kunnen ze zich tijdens het broedseizoen verplaatsen om geschikte nestplaatsen te vinden.
Het broedseizoen van de blauwbek-eend begint in augustus en duurt tot januari. In deze periode voeren de mannetjes een baltsend vertoon uit waarbij ze met hun kop zwaaien, hun snavel laten zakken en rondjes zwemmen rond het vrouwtje. Zodra ze een partner hebben gevonden, bouwt het paar een nest dicht bij de waterkant met riet en gras. Het vrouwtje legt dan ongeveer acht tot tien eieren, die ze ongeveer 28 dagen uitbroedt.
Deze soort voedt zich met waterplanten, insecten en kleine ongewervelde waterdieren, die ze oppikken met hun uniek gevormde snavel. Ze duiken ook voortdurend om te foerageren en brengen tot 80% van hun tijd onder het wateroppervlak door. De blauwsnaveleend heeft een brede, platte snavel waarmee hij effectief water kan zeven en zeven om voedsel te verzamelen.
De blauwsnaveleend is door de International Union for Conservation of Nature (IUCN) als kwetsbaar gecategoriseerd. Verlies, achteruitgang en versnippering van habitats, samen met veranderde waterregimes, hebben een aanzienlijke invloed gehad op hun populatieaantallen. Instandhoudingsinspanningen om hun habitat te herstellen omvatten het voorkomen van hergebruik van water, het sproeien van herbiciden en pesticiden rond hun habitat en het beheren van invasieve plantensoorten. Jachtreglementen spelen ook een belangrijke rol bij het behoud van deze soort. Het is nodig om het grote publiek bewust te maken van het behoud van deze soort, wat zou kunnen leiden tot meer behoudsgezindheid en betere strategieën.