De Stellers Eider is een kleine zee-eend die behoort tot de Anatidae familie. De vogel is vernoemd naar Georg Wilhelm Steller, een bekende natuuronderzoeker die hem in 1741 ontdekte op de Commander Islands in de Beringzee. Deze vogels zijn relatief klein, worden ongeveer 15 centimeter lang en wegen tussen de 400 en 500 gram. Ze hebben een opvallend zwart-wit verenkleed met feloranje snavels, waardoor ze gemakkelijk te herkennen zijn.
Stellers eidereenden komen voornamelijk voor in de koude wateren rond de poolcirkel en broeden op de noordelijke helling van Alaska en de Siberische toendra in Rusland. Tijdens het broedseizoen migreren ze naar de noordelijke kusten van Europa en Azië, waar ze zich voeden met weekdieren, schaaldieren en kleine vissen.
Stellers Eiders worden beschouwd als een van de zeldzaamste vogels ter wereld, met een geschatte populatie van minder dan 5.000 exemplaren. De vogels worden bedreigd door habitatverlies, jacht en klimaatverandering. Ze staan op de lijst van kwetsbare soorten van de International Union for Conservation of Nature (IUCN).
Ondanks hun verminderde populatie heeft de Stellers Eider een culturele betekenis voor de inheemse bevolking van de Arctische gebieden waar ze leven. De Yupik, Inupiaq en Chukchi beelden de vogel vaak af in hun kunst en nemen hem op in hun ceremoniële gebruiken.
Sinds enkele jaren worden er inspanningen geleverd om de Stellers Eider te behouden. Deze omvatten het behoud en beheer van habitats in broedgebieden, het controleren en voorkomen van de jacht en het beschermen van de vogels tegen olielekkages en andere door de mens veroorzaakte bedreigingen.
Samenvattend is de Stellers Eider een prachtige vogel met een belangrijke plaats in het ecosysteem van de Arctische regio. Hoewel hij op dit moment bedreigd wordt door menselijke activiteiten en klimaatverandering, kunnen behoudsinspanningen die zich richten op het herstellen en beschermen van hun leefgebieden een grote bijdrage leveren aan hun overleving.