De eidereend, wetenschappelijk bekend als Somateria mollissima, is een grote zee-eend die voorkomt op het noordelijk halfrond. Het is een populaire vogel in de vogelkijkgemeenschap vanwege zijn aparte kenmerken en gedrag.
Mannelijke eidereenden hebben een zwart-wit verenkleed op hun rug en een felgroene vlek in hun nek. Vrouwelijke eidereenden hebben bruine veren met witte onderkant. Zowel mannelijke als vrouwelijke eidereenden hebben een opvallende wigvormige snavel, waarbij het mannetje een grotere en prominentere snavel heeft.
Eidereenden komen voor in de koude kustwateren van de Noord-Atlantische Oceaan en de Noordelijke IJszee. Het zijn geen trekvogels en ze brengen het grootste deel van hun leven door in de buurt van nestplaatsen, waar ze zich voeden met een verscheidenheid aan weekdieren, schaaldieren en andere ongewervelde waterdieren. De vogels staan ook bekend om hun vermogen om onder water te duiken, waar ze enkele minuten achter elkaar kunnen blijven.
Zoals veel vogelsoorten is de eidereend afhankelijk van specifieke habitats om te nestelen. Ze nestelen in kolonies op rotsachtige eilanden, kliffen en afgelegen gebieden langs de kust. De nestplaatsen worden vaak gekozen omdat ze dicht bij voedselbronnen liggen en beschermd zijn tegen roofdieren.
Eidereenden zijn sociale vogels en vormen vaak grote zwermen tijdens de wintermaanden. Tijdens het broedseizoen verdedigen de mannetjes hun territorium rond de nesten en maken ze uitgebreid baltsgedrag om indruk te maken op de vrouwtjes.
Ondanks het feit dat het een relatief algemene soort is, staat de Eider voor een aantal uitdagingen op het gebied van natuurbehoud. Habitatverlies door kustontwikkeling, oceaanvervuiling en jachtdruk zijn allemaal bedreigingen voor het voortbestaan van de vogel. De soort staat momenteel echter op de lijst van minst zorgwekkende soorten van de International Union for Conservation of Nature (IUCN).
Over het algemeen is de Eider een unieke en fascinerende vogel die gewaardeerd wordt om zijn schoonheid en belang in kustecosystemen.