Het korhoen is een middelgrote vogel die algemeen voorkomt in Noord-Amerika. Deze vogels staan bekend om hun unieke fysieke kenmerken, waaronder een scherpe puntige staart en gevederde poten.
Het korhoen behoort tot de Phasianidae familie en is nauw verwant aan andere roofvogels, zoals kalkoenen, fazanten en kwartels. Ze hebben een duidelijk bruin en wit gevlekt verenkleed met een lichtgekleurde onderkant en een kleine, donkere snavel.
Scherpstaart korhoenders leven het liefst in open prairies, graslanden en struikgebieden. Ze worden vaak gezien in open velden waar ze kunnen foerageren op graszaden, insecten en bessen. Het zijn geen trekvogels en ze blijven het hele jaar door in één gebied.
Deze vogels hebben een unieke baltsdans, waarbij ze in groepen bijeenkomen en hun veren laten zien, wat een spectaculair gezicht oplevert voor toeschouwers. De mannetjes staan bekend om hun uitgebreide vertoningen, waaronder het opblazen van hun veren en het produceren van lage, dreunende geluiden.
Korhoenders zijn monogame dieren en paren voor het leven. Het vrouwtje legt 5 tot 17 eieren, die 24 tot 26 dagen worden bebroed. De kuikens zijn precociaal en verlaten het nest kort nadat ze uit het ei zijn gekomen.
De populaties van het korhoen hebben de laatste jaren geleden onder het verlies van habitats en de jacht. Als reactie op de afname van de populatie zijn er instandhoudingsmaatregelen genomen om verdere afname te voorkomen. Deze maatregelen omvatten habitatbehoud, roofdierbestrijding en jachtbeheer.
Over het algemeen is het korhoen een iconische vogel die een belangrijke plaats inneemt in de natuur van Noord-Amerika. Met voortdurende inspanningen voor natuurbehoud wordt gehoopt dat hun populaties de komende jaren zullen blijven floreren.